ვარანასი - ინდუსებისთვის შვიდი წმინდა ქალაქიდან ერთ-ერთია, სადაც ყოველწლიურად რამდენიმე მილიონზე მეტი რელიგიური მომლოცველი იკრიბება. ლეგენდის თანახმად, ის ღმერთმა შივამ 5 ათასზე მეტი წლის წინ ააშენა, მაგრამ მთავარი, რაც ვარანასის შესახებ უნდა იცოდეთ არის ის, რომ ის- მიცვალებულთა ქალაქია. ბუნების წარმოუდგენელი სილამაზისა და პეიზაჟების, სიცოცხლისათვის ხელსაყრელი კლიმატისა და განვითარებული ცივილიზაციების გარდა, ზოგჯერ ცხოვრებაში შეიძლება სრულიად გაუგებარ და შემზარავ ადგილებსაც გადააწყდეთ. სწორედ ერთ-ერთი ასეთი ინდოეთში მდებარე - მიცვალებულთა ქალაქი - ვარანასია. ყოველი ინდუსი სიცოცხლის დასრულებას და დაწვას სწორედ ვარანასში ოცნებობს, რაც ცივილიზებული სამყაროსთვის აბსოლუტურად სიველურედ ჟღერს.

ქალაქის ცენტრს მდინარე განგის სანაპირო წარმოადგენს

სანაპიროდან ცოტა მოშორებით ფაქტობრივად სასაფლაო-კრემატორიუმი იწყება

ინდუსებს სჯერათ, რომ წმინდა მდინარე განგის ნაპირზე კრემაცია გარდაცვლილის კარმას გაასუფთავებს და ის მომავალ ცხოვრებაში ბედნიერებას ჰპოვებს.

ამ ქალაქში ჩასული ტურისტები მას ხშირად საშინელებათა ფილმის გადასაღებ მოედანს ადარებენ, სადაც გარშემო ყველგან სხეულები იწვის და საშინელი სუნი დგას.

კოცონზე კრემაცია ადგილობრივი სტანდარტებით საკმაოდ ძვირი ღირს, ამიტომ ყველა ინდუსს არ შეუძლია თავს ამის ფუფუნების უფლება მისცეს.

არსებობს ასევე ადამიანთა ისეთი კატეგორიებიც, რომელთა კრემაციაც არ შეიძლება: ესენი არიან ორსულები, 13 წლამდე ასაკის ბავშვები და ასკეტები. როგორც წესი, მათ ქვაზე აკრავენ და ფსკერზე უშვებენ.

ასე რომ, მდინარე განგის ფსკერზე არაკრემირებული გვამების სასაფლაო ყოველწლიურად 45 ათასი გვამით იზრდება.

დღესდღეობით, წმინდა მდინარე განგი მსოფლიოს 5 ყველაზე დაბინძურებულ მდინარეს შორის არის.

ადგილობრივი მოსახლეობის ტრადიციები და ცხოვრების წესი ევროპელებს შოკში აგდებთ, თუმცა თავად ვარანასის მაცხოვრებლებისთვის ასეთი ცხოვრება საკმაოდ ჩვეულებრივია. 2000-იან წლებში მეცნიერებმა მდინარე განგის წყალს სიცოცხლისთვის სახიფათო უწოდეს, თუმცა გაგიკვირდებათ და, ინდუსები მასში არა მხოლოდ ბანაობენ, არამედ მას სასმელადაც იყენებენ.