"ჩვენ ვცხოვრობთ პატრიარქალურ კონტექსტში, პატრიარქალური წესებით, პატრიარქალურ რეალობაში. სხვა არაფერი ვიცით. ჩვენ არ გვთავაზობენ ალტერნატივას, სხვა საცნობარო ჩარჩოს. ეს არის ჰაერი, რომელსაც ვსუნთქავთ. ჩვენ მიჩვიეთ უცხოებივით ცხოვრებას და ვსაუბრობთ ენაზე, რომელიც არ არის ჩვენი მშობლიური ენა. მაგრამ იმის გამო, რომ ეს არის ის, რაც ვიცით დაბადებიდან, ქალები საკუთარ თავთან წინააღმდეგობაში ვატარებთ ცხოვრებას: ფრაგმენტულები, არასწორები, გიჟები, მორჩილები.

ჩვენ გვასწავლეს ჩუმად ყოფნა ყოველ ჯერზე, როცა ამ უთანასწორობას ვგრძნობთ, ვისწავლეთ ჩვენი ინსტინქტური პასუხების მეორედ გამოცნობა. ვისწავლეთ არ ვენდოთ ჩვენს გრძნობებს კაცების მართულ და ნაკარნახებ სამყაროში.