კარგად ჩამოყალიბებული პედაგოგი-მოსწავლეთა ურთიერთობა მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტია მოსწავლეთა ინტერესის გაზრდისთვის, განათლებაში ხარისხის მისაღწევად მნიშვნელოვანია ფსიქოლოგიური მახასიათებლების ღრმა გაგება. ყველა შემთხვევაში, განსაკუთრებით ”მასწავლებელ-სტუდენტური” ურთიერთობების დამყარებისას, მასწავლებელმა უნდა დაიცვას პედაგოგიური ტაქტიკა - თავაზიანობა, მისი ქცევის ეთიკური მოთხოვნები, პატივი სცეს მოსწავლეთა პატივსა და ღირსებას, პატივისცემით უნდა მოეპყროს მათ.
უნდა იყოს ურთიერთპატივისცემა და სიყვარული მასწავლებელსა და მოსწავლეს შორის, რათა მასწავლებელმა შეძლოს მოსწავლეს თავაზიანად და ამავე დროს სერიოზულად მოექცეს.მასწავლებელმა უნდა დაინახოს მოსწავლე, როგორც პიროვნება, არ უნდა თქვას ან იმოქმედოს მისი ეგოისა და პიროვნების შესახებ. რაც არ უნდა იყოს აქტიური სტუდენტი, არ აქვს მნიშვნელობა თუ რამდენად კარგია იგი ურთიერთობა თავის თანატოლებთან, მასწავლებელმა უნდა გამოიყენოს თავისი პედაგოგიური მეთოდები სასიამოვნო, თბილი ურთიერთობის შესაქმნელად და სათანადო აღზრდის მიზნით.
კარგად ჩამოყალიბებული პედაგოგი-მოსწავლეთა ურთიერთობა მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტია მოსწავლეთა სწავლისადმი ინტერესის გაზრდისთვის. ურთიერთქმედება ზრდის მოსწავლეთა აქტიურობას, მათ ხელმძღვანელობს კოლექტიურად მუშაობისკენ. მასწავლებელში ასეთი თვისებების არარსებობა იწვევს განათლების სისტემაში მოსწავლე-მასწავლებლის პრობლემების გაჩენას.
შემდეგი მოსაზრებები შეიძლება გაკეთდეს მასწავლებელსა და სტუდენტს შორის პრობლემების გადასაჭრელად:
1. მასწავლებელ უნდა იყოს კარგი ფსიქოლოგი. უნდა ჩატარდეს ფსიქოლოგიური ტრენინგები სკოლებში, ხოლო მასწავლებლებისთვის უნდა ჩატარდეს ხშირი ტრენინგები.
2. მასწავლებლებს უნდა ჰქონდეთ მაღალი კულტურა არა მხოლოდ მეცნიერულად, არამედ ეთიკურად და ესთეტიკურად.
3. მასწავლებელმა უნდა შეძლოს ინდივიდუალურად თითოეულს დაუახლოვდეს. რადგან ყველა ბავშვს აქვს ინდივიდუალური მახასიათებელი და ყველა მასწავლებელი უნდა მოიქცეს შესაბამისად.
4. მასწავლებელი უნდა იყოს მჭიდრო კავშირში მშობელთან, რათა მშობელმა ყოველთვის იცოდეს რა ხდება კლასში. იმის გამო, რომ როგორც მშობელმა, ისე მასწავლებელმა უნდა შეძლოს შვილზე ერთნაირი გავლენის მოხდენა ისე, რომ ბავშვში არ განვითარდეს ორაზროვნება.
5. მოსწავლეები უნდა ეპყრობოდნენ თავიანთ მასწავლებლებს პატივისცემით და რწმენით. ისინი უნდა ცდილობდნეს ურთიერთგაგების მიღწევას. რადგან მასწავლებლები ჩვენი მშობლების შემდეგ მთავარი ხელმძღვანელები არიან.
6. როდესაც მასწავლებელსა და მოსწავლეს შორის კონფლიქტია, ჩვენ მასწავლებლის მაგივრად უნდა ჩავდოთ ჩვენი თავი, გვესმოდეს მისი პოზიციის სირთულეები და უნდა გვახსოვდეს, რომ მას ბევრი მარტოხელა მოსწავლე ჰყავს.
7. მოსწავლეებმა მასწავლებებლი უნდა მიიღონ მეგობრად.ისინი უნდა ცდილობდნენ მეგობრობდნენ მასწავლებელთან და შეეცადონ მოაგვარონ თავიანთი პრობლემები და კონფლიქტები თანატოლებთან.
8. დაპირისპირება ხდება ასევე მასწავლებლებსა და სტუდენტებს შორის სასკოლო ცხოვრებაში. ამ შემთხვევაში, მოსწავლეებმა უნდა აცნობონ თავიანთი მოსაზრებები მასწავლებლებს, იმ პირობით, რომ ისინი არ იცავენ ეთიკის წესებს, ხოლო თუ პრობლემა არ მოგვარდება, მათ შეუძლიათ გაიარონ კონსულტაცია სკოლის ფსიქოლოგთან და გადაწყვიტონ საკითხი.