სათაური ნაწარმოების სახელწოდებაა. რა ტიპისაც არ უნდა იყოს ტექსტი, ყოველთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუ როგორი სათაური ექნება მას, რადგან პირველი, რასაც ამა თუ იმ ნაწერის აღქმისას ვაწყდებით სათაურია - ერთგვარი გასაღები, კარიბჭე, რომლის გავლით ტექსტის სამყაროში აღმოვჩნდებით. სწორედ ამ მნიშნელობის გამო, მას მიკროტექსტსაც უწოდებენ.

სათაურს ორი ფუნქცია აქვს . პირველი - ნაწარმოების ნაწარმოებისგან გამორჩევა-განსხვავება ანუ ტექსტის იდენტიფიცირება - და მეორე - ევალება მის თემაზე , ავტორის პოზიციაზე, ჟანრის თავისთავადობაზე მინიშნება. ამასთანავე სასურველია სათაური იყოს შთამბეჭდავი, ადვილად დასამახსოვრებელი და იწვევდეს აუდიტორიის ინტერესს .

სათაურის თარგმნის პრობლემა ერთ-ერთი მნიშველოვანი საკითხია, რადგან როგორც უკვე ვახსენეთ, მკითხველის გაცნობა ტექსტთან პირველად სწორედ სათაურის საშუალებით ხდება . მთარგმნელის ერთ-ერთი ძირითადი ამოცანაა სახელწოდება სწორად შეარჩიოს და მოარგოს იმ ენობრივ ნორმებს, რომელზეც მხატვრული ტექსტი ითარგმნება.

სწორედ ასეთი სირთულე იწვევს იმას, რომ არსებობს წიგნები რომლებიც სხვადასხვა მთარგმნელმა განსხვავებულად თარგმნა. ზოგი მკითხველისთვის ორივე სათაური ცნობიალია, ზოგმა კი არც იცის რომ ესენი ერთი და იმავე წიგნებია .

ფაქტია , ჯეინ ოსტინის ამ რომანის სათაურის თარგმნა სირთულეს წარმოადგენს. მთავარი პრობლემა ინგლისური სიტყვის ქართული შესატყვისის არქონაა

ასევე ჯერომ სელინჯერის წიგნი :

კენ კიზის ამ რომანსაც ორი სათაურით იცნობს მკითხველი :