ჩვენ რომ გვკითხონ, ვიცით თუ არა ილია, გვიყვარს თუ არა იგი, შეურაცხყოფად მივიღებთ: ჩვენში სიტყვით ყველა ილიელია, საქმით-რა გითხრათ, რით გაგახაროთ? ჩვენ ის ჯერ მოვკალით, მერე გავაღმერთეთ, ჩვენ საერთოდ ყოველთვის გვერჩივნა გვამებთან ლაციცი, ცოცხლის დამხობა, არგახარება და პირქვედამარხვა. ჩვენ წმინდანად შევრაცხეთ ეს კაცი, მაგრამ არ მივყვებით ჩვენი წმინდანის გზას. ის ჩვენი ექიმი ...
2017, 22 სექტემბერი, 9:37
სიტყვები არ მყოფნის, რომ წერისას შესავალს თავი მოვუყარო, იმდენად შემძრა გაგონილმა, გაოგნებული ვარ და როგორც არ უნდა წარმომედგინა ხოლმე სხვისი გაჭირვება, ვერასდეს ვიფიქრებდი, რომ ამ ფორმამდეც მივიდოდა. მოკლედ, ახალგაზრდა დედამ, რომელიც სრულ სიდუხჭირეში ცხოვრობს, ორიოდე დღის წინ ...
2017, 22 სექტემბერი, 14:14
ლინ ჩუ, არის უმშვენიერესი მოდელი, რომელსაც უყვარს თავისი სამუშაო. იგი ცხოვრობს სან დიეგოში, მისი გენები ნახევრად ამერიკუ-
ლი და ნახევრად აზიურია, რამაც ალბად დამეთანხმებით ულამაზესი შედეგი გამოიღო. ის აშშ-ში ყველაზე სექსუალური გოგოს წოდების ერთ-ერთი პრეტენდენტია. ალბად გასაკვირი არაა, რომ ყველას მოსწონს მისი თვალები, თმები, ტუჩები, მკერდი და საერთო ...
2017, 22 სექტემბერი, 16:36
ჩვენ გვიყვარს ჩვენი ქვეყანა. მისი მთა და ბარი. ქალაქები და სოფლები. ცა და მისი მიწა. გვიყვარს ქვეყანა, სადაც მიწად ქცევა გვინდა. მინდვრები, მთები , ბარი, ზღვა ღმერთმა მოგვცა და ჩვენ ის გვიყვარს. გვიყვარს სიტყვით, და მოფერებით, ტრაბახით და მოჩვენებით, მხოლოდ სიტყვით , მხოლოდ სადღეგრძელოში და ხვასთან კამათში. გვიყვარს ისე , როგორც მითების სამყაროში ღმერთებს უყვარდა ხალხი, მზე ...
2017, 22 სექტემბერი, 16:52
-დედა! - გისმენ შვილო. - დედა, არ დამტოვო მჭირდები! - საკუთარ თავს დავტოვებ და შენ არ დაგტოვებ. - დედა, გული მტკივა. - რატომ, შვილო? - ბავშვობაში, რომ გტკენდი გულს. - მე გულისტკენაც მიყვარს შენი. შენი აალებული სახე, ყვირილი, ჩხუბი და გაბუტებაც, შვილო. მე შენ მიყვარხარ. შენ ჩემი სხეულის ნაწილი ხარ.. - დედა, მაპატიე! გთხოვ, დედა! - ნუ ტირი, შვილო. ნუ! მე შენთან ვარ...
2017, 23 სექტემბერი, 10:38
გამუდმებით ვფიქრობდი, თუ რატომ მოვევლინეთ ქვეყანას?! რატომ ბუდობდა ჩვენთან სიკვდილი?! გამოცდილებით თუ ამოკითხული ფრაზებით ვცდილობდი ამომეცნო და განმარტება მიმეცა, თუმცა ყოველი დღე , წამი მარწმუნებდა, რომ შეუძლებელს, სიღრმისეულს ვეძებდი და იმედგაცრუებული საწყისებს ვუბრუნდებოდი. თუმცა ერთ დღეს, როდესაც
სიკვდილს შევეჯახე მითხრა, რომ გამეცლებოდა. სანაცვლოდ ჩემს ადამიანობას,...
2017, 24 სექტემბერი, 11:00
|
|