სხვა დაუნის სინდრომი არ ნიშნავს უუნარობას 2016, 29 მაისი, 15:14 დღესდღეობით ერთ–ერთი ყველაზე აქტუალური თემაა შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვები და ხალხის დამოკიდებულება მათ მიმართ. გადავწვიტე უფრო ფართოდ გავცნობოდი ამას და ამიტომ შევეცდები გავარჩიო საზოგადოებისთვის მეტ-ნაკლებად, ხოლო ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი პრობლემა. ალბათ, ყველას გაგვიგია სიტყვა დაუნი, რომელსაც მთელი თბილისი ხმარობს ყოველდღიურ ურთიერთობაში. მათთვის ეს დამამცირებელი სიტყვაა, და იშვიათად თუ ვინმე დაინტერესდება საიდან მოდის ეს ტერმინი. დაუნის სინდრომი — ყველაზე გავრცელებული ქრომოსომული დაავადება, რომლის დროსაც ნაცვლად 46 ქრომოსომისა, გვხვდება დამატებით ერთი ქრომოსომა 21-ე წყვილში, რასაც 21-ე წყვილის ტრისომია ეწოდება. დაავადება პირველად აღწერა ჯონ დაუნმა 1866 წელს, რომელსაც თავდაპირდევლად მონგოლიზმი უწოდა, თუმცა ეს რასისტული მიდგომა 1972 წელს შეწყდა და მას შემდეგ ამერიკის მონგოლიზმის საზოგადოებას ამერიკის დაუნის სინდრომის ასოციაცია ეწოდა. დაუნის სინდრომს აქვს ყველაზე თვალშისაცემი ფიზიკური გამოვლინება : სახის ბრტყელი პროფილი, სწორი კეფა, მოკლე კისერი, პატარ კიდურები, პატარა ცხვირი, პირის ზომასთან შედარებით დიდი ენა, გაღებული პირი, რაც დაკავშირებულია პასუხისმგებელი კუნთების დაბალ ტონუსთან და ნიობის განსაკუთრებულ აღნაგობასთან ... ასევე დაუნის სინდრომისთვის დამახასიათებელია სხვადასხვა ხარისხის გონებრივი ჩამორჩენა, რაც დაკავშირებულია, როგორც ბიოლოგიურ ფაქტორებთან, ასევე ბავშვის რეაბილიტაციასთან. ისინი უფრო გვიან სწავლობენ ჯდომას, სიარულს, ლაპარაკს, თამაშს და ა.შ. ყველა ზემოხენებული უნარის განვითარება ინდივიდზეა დამოკიდებული. ერთნი სიარულს 2 წლის ასაკში იწყებენ, სხვანი კი — 4 წლიდან. იმისთვის, რომ დავაჩქაროთ ეს პროცესი, იყენებენ სხვადასხვა ფიზიოთერაპიულ საშუალებებს. დაუნის სინდრომის მქონე ბავშვები მგრძნობიარენი არიან ფიზიკური და სოციალური გარემოს მიმართ, უყვართ ადამიანებთან ურთიერთობა და არიან ცნობისმოყვარენი. 425 1-ს მოსწონს
|