" მარსის გამოკვლევა და პლუტონისკენ წასვლა"

რაკეტაში სამი ადამიანი ისხდა: მარია, კოტე და ჯონი.

გეზი აიღეს მარსისკენ.

რამდენიმე საათში მასზე რაკეტა დაჯდა. სკაფანდრები ჩაიცვეს და გარეთ გამოვიდნენ.

-ულამაზესია, თქვა მარიამ.

-რა თქმა უნდა, თანაც მერე ნახე რა ლამაზი იქნება პოლუსები, სადაც გაყინული წყლებია, თქვა ჯონიმ.

-ჟანგბადი რამდენ ხანს გვეყოფა? იკითხა მარიამ.

-10 საათს, უპასუხა ჯონიმ.

ისინი გაემართნენ პოლუსისკენ. მალე ნახეს გაყინული წყალი. მათ ევალებოდან "მოეგლიჯათ" პატარა ნატეხი და გაეცხელებინათ და დაკვირვებოდნენ იყო თუ არა ის ნივთიერებები, რომლებსაც უნდა შეიცავდეს წყალი. მათ აიღეს ბურღები და დაიწყეს მისი აღება. 1 საათში მათ აიღეს ნატეხი და რაკეტისკენ გაეშურნენ არა მარტო ნატეხით, არამედ ფოტოებითაც.

- ახლა კი პლუტონისკენ, თქვა გახარებულმა კოტემ.

-ერთის სული მაქვს, როდის ვიქნებით იქ, აღნიშნა მარიამ.

-შენ რატომ ხარ გაჩუმებული, ჯონ? იკითხა მარიამ.

ჯონს პასუხი არ გაუცია. ის ოცნებებში ჩაფლულიყო, რომელსაც არ ამბობდა.

-გზა პლუტონისკენ! აღტაცებით თქვა მარიამ.

-დიდი ხანი კი დაგვჭირდება, 5 საათი, თუმცა კარგია რაკეტა ასე სწრაფად, რომ მიდის, თორემ მერე გენახა იქ წასვლა! შენიშნა კოტემ.

დიდი გზა იყო გასავლელი! ძალიან დიდი!

გაგრძელება იქნება...