კაბუკი დამარსებლად ითვლება ტაძრის მოცეკვავე ქალი იზუმო ოკუნი . ის დიდი პოპულარობით სარგებლობდა საზოგადოებაში მისი ნიჭის გამო. საბოლოოდ მან 1603 წელს თავისი თეატრი დააარსა და მასში მხოლოდ ქალებს შეეძლოთ მონაწილეობის მიღება, ის ექსტრავაგანტობითა და სითამამით გამოირჩეოდა. კაბუკის თეატრის თემა ძირითადად ლეგენდებს ეყრდნობა, წარმოდგენის მსვლელობას თანს სდევს მუსიკა(შიმასენ), რომელიც ემთხვევა მსახიობის მოძრაობას . აგრეთვე დამახასიათებელია ფერადი ტანსაცმელი.
კაბუკის თეატრი შექმნისთანავე ხელისუფლებისგან ოპოზიციაში აღმოჩნდა, რადგან ის ტოკუგავას ხელისუფლების მორალურ პრინციპებს არღვევდა. კაბუკის თეატრი მაინც უდიდესი პოპულარობით სარგებლობდა ხალხში და ხშირად სამურაებიც, რომლებსაც ეკრძალებოდათ წარმოდგენაზე დაწრება იპარებოდნენ და მალულად უყურებდნენ მას.
კაბუკის თეატრში უდიდესი დატვირტვა გრიმს ენიჭებოდა, თითოეულ მოხაზულობასა და შტრიხს თავისი დატვირთვა ჰქონდა . აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ მალე ქალი მსახიობები კაბუკის თეატრში აიკრძალა, რადგან მათ ძალიან ბევრი თაყვანისმცემელი გამოუჩნდა და ხსირად ხდებოდა დავა და ჩხუბი.ამიტომაც მათი ადგილი დაიკავეს კაცებმა, თუმცა შემდეგ უკვე ახალგაზრდა ბიჭებსაც გამოუჩნდათ მამაკაცი თაყვანისმცემლები და საბოლოოდ მხოლოდ ზრდასრული მამაკაცების პრეროგატივა გახდა მასსი მონაწილეობა. რღესაც მხოლოდ მამაკაცები თამაშობენ კაბუკის თეატრში და ისინი ასრულებენ ქალების როლსაც.
კაბუკის თეატრი იაპონური კლასიკური თეარტია და ის დღესაც უდიდესი პოპულარობით სარგებლობს ქვეყანაში. მისი ეგზოტიკურობა მთელ

მსოფლიოს ხიბლავს .