ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი იშვიათი მდგომარეობაა, როდესაც პანკრეასში ან წვრილი ნაწლავის (თორმეტგოჯანაწლავის) ზედა ნაწილში ერთი ან მეტი სიმსივნე წარმოიქმნება. ეს სიმსივნეები, ე.წ. გასტრინომა, გამოყოფს ჰორმონის გასტრინის დიდ რაოდენობას, რაც იწვევს კუჭის მჟავიანობის მომატებას. ჭარბი მჟავა შემდეგ იწვევს პეპტიურ წყლულებს, აგრეთვე დიარეას და სხვა სიმპტომებს.

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი ადამიანს შეიძლება დაემართოს ცხოვრების ნებისმიერ მომენტში, მაგრამ, როგორც წესი, ადამიანები აღმოაჩენენ, რომ ისინი დავადდნენ 20 – დან 60 წლამდე. მედიკამენტები კუჭის მჟავის შესამცირებლად და წყლულების განკურნების მიზნით ჩვეულებრივი მკურნალობაა ზოლინგერ – ელისონის სინდრომისთვის.

სიმპტომები

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის ნიშნები და სიმპტომები შეიძლება შეიცავდეს:

• მუცლის ტკივილი
• დიარეა
• წვა, ტკივილი, ღრჭიალი ან დისკომფორტი მუცლის ზედა ნაწილში

• მჟავა რეფლუქსი და გულძმარვა

• გულისრევა და ღებინება

• სისხლდენა თქვენს საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში

• არასასურველი წონის დაკლება
• მადის დაქვეითება

როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

მიმართეთ ექიმს, თუ გაქვთ მუცლის ზედა ნაწილში მუდმივი წვის, მტკივნეული ან ღეჭვითი ტკივილი, განსაკუთრებით თუ ასევე განიცდით გულისრევას, ღებინებას და დიარეას.

აცნობეთ ექიმს, თუ დიდი ხნის განმავლობაში იყენებდით ურეცეპტოდ მჟავას შემამცირებელ მედიკამენტებს, როგორიცაა ომეპრაზოლი (Prilosec, Zegerid), ციმეტიდინი (Tagamet HB) ან ფამოტიდინი (Pepcid AC).

ამ მედიკამენტებმა შეიძლება შენიღბოს თქვენი სიმპტომები, რამაც შეიძლება გადადოს თქვენი დიაგნოზი.

მიზეზები:

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის ზუსტი მიზეზი უცნობი რჩება. მაგრამ მოვლენების თანმიმდევრობა, რომელიც ხდება ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს, ნათელია. სინდრომი იწყება მაშინ, როდესაც პანკრეასში ან თორმეტგოჯა ნაწლავში ერთი ან მეტი სიმსივნე (გასტრინომა) იქმნება ან სხვა ადგილებში, როგორიცაა პანკრეასის მიმდებარე ლიმფური კვანძები.

თქვენი პანკრეასი მუცლის უკან და ქვემოთ ზის. ის აწარმოებს ფერმენტებს, რომლებიც საკვების მონელებისთვის აუცილებელია. პანკრეასი ასევე აწარმოებს რამდენიმე ჰორმონს, მათ შორის ინსულინს, ჰორმონს, რომელიც გეხმარებათ სისხლში გლუკოზის კონტროლში.

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს წარმოქმნილი სიმსივნეები შედგება უჯრედებისგან, რომლებიც გამოყოფენ დიდი რაოდენობით გასტრინის ჰორმონს. გაზრდილი გასტრინი კუჭში ქმნის ძალიან ბევრი მჟავას. ჭარბი მჟავა შემდეგ იწვევს წყლულოვან წყლულებს და ზოგჯერ დიარეას.

გარდა იმისა, რომ იწვევს მჟავას ჭარბ წარმოქმნას, სიმსივნეები ხშირად ავთვისებიანია. მიუხედავად იმისა, რომ სიმსივნეები ნელა იზრდებიან, კიბო შეიძლება გავრცელდეს სხვაგან - ყველაზე ხშირად ახლომდებარე ლიმფურ კვანძებში ან ღვიძლში.

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის მკურნალობა

ექიმმა შეიძლება გირჩიოთ სხვადასხვა მკურნალობა, რომლებიც მოიცავს:

პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორები

ექიმმა შეიძლება დანიშნოს პრეპარატები, რომლებსაც უწოდებენ პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორებს. ეს შეიძლება გამოყენებულ იქნას კუჭის მჟავის რაოდენობის შემცირებაში. ეს, თავის მხრივ, ხელს უწყობს წყლულების განკურნებას.

ზოგადად, ეს პრეპარატები გაცილებით მაღალი დოზებით ეძლევათ ზოლინგერ-ედისონის სინდრომით დაავადებულებს, ვიდრე მათ, ვისაც წყლულები აქვთ გასტრინომების გარეშე.

ამ მედიკამენტების მიღებისას დაგჭირდებათ მონიტორინგი. პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორების ხანგრძლივად გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს თეძოს, მაჯის და ხერხემლის მოტეხილობების რისკი, განსაკუთრებით 50 წლის შემდეგ.

ოპერაცია

ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება დაგჭირდეთ ქირურგიული ჩარევა სიმსივნეების მოსაცილებლად. ოპერაცია შეიძლება რთული იყოს, რადგან ბევრი გასტრინომა მცირეა, ძნელად მოსაძებნია და მრავლდება. ექიმი განიხილავს ოპერაციის სპეციფიკას, თუ ისინი გადაწყვეტენ, რომ თქვენ ხართ ამ ტიპის მკურნალობის კანდიდატი.

ქიმიოთერაპია

ექიმმა ასევე შეიძლება გირჩიოთ ისეთი მკურნალობა, როგორიცაა ქიმიოთერაპია სიმსივნეების შესამცირებლად ან რადიოსიხშირული აბლაცია, უჯრედების გასაქრობად და სიმსივნის ზრდის შესაჩერებლად.