ერთი ძველი საინტერესო ისტორიაა, რევოლუციის შემდეგ თეოდორე შალიაპინი გამოიძახეს თეატრში კრებაზე და გამოუცხადეს, რომ მომავალი დღიდან ის მიიღებს იმდენ ხელფასს, რამდენსაც იღებდა სცენის მუშა.
მომღერალი მშვიდად დათანხმდა . მეორე დღეს მივიდა მუშის ტანსაცმელში გამოწყობილი და დაუწყო მუშებს დახმარება დეკორაციის გამოცვლაში .-"თეოდორ ივანეს ძევ, მალე სპექტაკლი დაიწყება, თქვენ მალე სცენაზე უნდა გამოხვიდეთ ", -დაუწყო დაჩქარება ადმინისტრაციამ, მან პასუხად უდარდელად ხელი ჩაიქნია და უთხრა- "არა უშავს, რომელიმე მუშამ იმღეროს"! ხოლო როდესაც რევოლუციურად განწყობილმა მოქალაქეებმა მოუწოდეს მას, რომ ემღერა უფასოდ, შალიაპინმა უპასუხა-:"უფასოდ ჩიტები მღერიან"...
სინამდვილეში კი ჩიტებიც არ მღერიან გამორჩენის ინტერესის გარეშე . გალობით მამალი საზღვრავს ტერიტორიას, რომელშიც ის ცხოვრობს და რომელსაც აკონტროლებს, გალობა კი არის თავისი ენერგიის და ძალების დემონსტრაცია იმისათვის, რომ დაარწმუნოს დედალი თავის პერსპექტიულობაში.