ვლადიმირ პუტინმა 20 თებერვალს რიგით მეთხუთმეტეჯერ მიმართა რუსეთის პარლამენტის ორივე პალატას. ასეთ ყოველწლიურ მიმართვებს დიდი მნიშვნებლობა ენიჭება, ვინაიდან გვიჩვენებს, თუ როგორ იცვლებიან ქვეყნის ლიდერები, როგორ აფასებენ შექმნილ რეალობას საშინაო თუ საგარეო არენაზე, როგორია მათი შეფასებები და რა გამოსავალს სთავაზობენ ქვეყანასა და მოსახლეობას.

თუმცა პუტინის გამოსვლამაც აჩვენა და ანალიტიკოსებმაც უკვე აღნიშნეს, რომ ამ გამოსვლაში უკვე აღარაფერი იყო ახალი. ეს გამოსვლა კომუნისტური პარტიის გენერალური მდივნის ყოველწლიურ მიმართვას უფრო ჰგავდა კომუნისტური პარტიისადმი, სადაც სათქმელს არავინ უსმენს, მოსაუბრე რეგლამენტს მიუყვება, ზუსტად იცის, სად უნდა გაჩერდეს, რომ აუდიტორიამ ტაშის დაკვრა მოასწროს...

"ვლადიმირ პუტინის მე-15 მიმართვა ფედერალური კრებისადმი წინას ჰგავდა. წინა კი წინისწინას. უკვე მრავალი წელია პუტინი გვარწმუნებს, რომ ცხოვრება უკეთესობისკენ მიდის, შემდეგ კი დაკონკრეტებას იწყებს - დემოგრაფიული კრიზისი, პროვინციების კვდომა, სკოლები გათბობის გარეშე და ტუალეტებით ქუჩაში, პირველადი დახმარების პუნქტების არასაკმარისი რაოდენობა", - ასე მოკლედ დაახასიათა კოსტანტინ ეგერტმა პუტინის მიმართვა. ძნელია არ დაეთანხმო... წაიკითხეთ ვრცლად